Z sercem na dłoni

(BOLESŁAWIEC) Bolesławiecki Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży obchodził w miniony piątek 10-tą rocznicę powstania. Z tej okazji w auli Państwowej Szkoły Muzycznej odbyła się uroczystość w której udział wzięły dzieci z ośrodka, rehabilitanci, przyjaciele niepełnosprawnych maluchów i młodzieży oraz władze starostwa i miasta.

Miej serce i patrz w serce
Od momentu, gdy tylko człowiek nauczył się wyrażać swoje uczucia słowem i pismem ich synonimem było serce. Przymiotniki wielkie, wrażliwe, dobre, złote... oznaczały wszystko, co czynimy z myślą o drugim człowieku, dla jego dobra i ku pożytkowi bliźnich. „Miej serce i patrzaj w serce”, a więc nie zawsze kieruj się tym, co ci podpowiada rozum i wiedza, bo tam gdzie one zawiodą okruch serdeczności może zdziałać cuda. Tej zasady trzymają się pracownicy ośrodka - kochani przez swoich podopiecznych i ich rodziców. Podczas rehabilitacji pracują nie tylko rękoma ale i sercem. W ośrodku stworzyli drugi dom dla swoich podopiecznych. Tam przychodzi się nie tylko na rehabilitację, ale także po uśmiech, dobre słowo i życzliwość.
- To wielkie szczęście, że z naszymi dziećmi pracują tacy ludzie jak wy - mówili podczas składania życzeń rodzicie niepełnosprawnych pociech. - Dziękujemy wam za to w imieniu naszym i naszych dzieci, dla których zawsze macie czas i to nie tylko na rehabilitację.

Wychodzą z cienia
O osobach niepełnosprawnych mówi się w ostatnich latach coraz częściej. Jedni uważają, że to swego rodzaju moda, inni, że wynika to z naturalnego postępu cywilizacyjnego. Niewielu natomiast dostrzega prawdziwą przyczynę tego zaskakującego dla wielu, a wyczekiwanego przez innych - wyjścia niepełnosprawnych z cienia.
- Prawdziwym powodem jest to, że niepełnosprawnym udaje się coraz skuteczniej przebijać do społecznej świadomości. - mówił jeden z rodziców. - Większość ludzi sądzi, że niepełnosprawni to znikomy odsetek społeczeństwa.
W powszechnej i potocznej ocenie niepełnosprawnych jest niewielu. Nie widać ich na co dzień w szkołach, w pracy, w sklepach, kinach czy na ulicy. Ledwie zauważalny margines. Dlatego też niemałe zdziwienie budzi upowszechniana przy różnych okazjach informacja, iż niepełnosprawni stanowią w Polsce 10% (!) ogółu społeczeństwa, czyli że w naszym kraju żyje ok. 4 milionów osób niepełnosprawnych.

Wciąż przybywa
- Na początku istnienia ośrodka mieliśmy dwudziestu pacjentów. - mówi Marianna Winiarska, kierownik rehabilitantów. - Z roku na rok ich liczba rosła. Przez dziesięć lat istnienia ośrodka przez nasze ręce przeszło około tysiąca niepełnosprawnych. Jak ważna jest rehabilitacja wie każdy. Dla osoby niepełnosprawnej oznacza ona jeszcze więcej. Pozwala jej zachować, na ile to możliwe, sprawność ruchową. W wielu przypadkach odpowiedni masaż czy ćwiczenia przywracają zdrowie.
W ciągu ostatnich kilku lat wiele się zmieniło i wciąż się zmienia w sytuacji osób niepełnosprawnych. Dzieje się tak zarówno w Polsce, jak i na świecie. Głównym motorem dokonujących się przemian jest narastająca aktywność różnego rodzaju organizacji pozarządowych - stowarzyszeń, fundacji, związków. Pomagają one wyjść niepełnosprawnym z cienia i zacząć żyć. Jak najbardziej normalnie.